Volgens Amnesty International knijpen Westerse bedrijven een oogje dicht voor mijnwerkers die in gevaarlijke omstandigheden werken om een kostbaar mineraal voor batterijen te winnen.
In de Democratische Republiek Congo worden kinderen vanaf zeven jaar naar gevaarlijke mijnen gestuurd om het zeer waardevolle kobalt te winnen voor de batterijen die elektronische apparaten over de hele wereld van stroom voorzien.
Sterke toename in de behoefte aan oplaadbare batterijen
Laptops, mobiele telefoons en elektrische auto’s hebben dit mineraal nodig voor lithiumbatterijen, en de helft van de kobaltreserves ter wereld bevindt zich in de DRC, volgens een rapport van Amnesty International en ngo Afrewatch dat dinsdag werd vrijgegeven.
Volgens UNICEF werkten in 2014 ongeveer 40.000 kinderen in mijnen in het hele land.
Ten minste 80 ambachtelijke mijnwerkers stierven ondergronds in Zuid-Congo tussen september 2014 en december 2015, maar het rapport suggereert dat het aantal veel hoger zou kunnen liggen.
Alles riskeren – Gevaarlijk vrachtvervoer in DR Congo
Nadat Congolese kinderen en volwassenen hun leven hebben gewaagd in de mijnen, wordt het kobalt vervolgens verkocht aan Chinese en Zuid-Koreaanse batterijfabrikanten die het leveren aan grote tech- en autobedrijven zoals Apple, Microsoft, Samsung, Sony en Volkswagen, aldus het rapport.
“We volgden letterlijk zakken en vrachtwagens met kobaltmineralen van de mijnen naar de markten naar de distributiepunten naar de bedrijven”, zegt Mark Dummett, die voor Amnesty International onderzoek deed in de DRC.
“Er is weinig transparantie in de productieketens… De westerse bedrijven die deze apparaten verkopen kunnen immers gemakkelijk zeggen dat ze niet weten waar de grondstoffen vandaan komen,” zei Fleur Launspach znaki.fm/nl/persons/fleur-launspach/, die Dummett citeerde.
Het probleem van ambachtelijke mijnbouw
Artisanale mijnbouw in de DRC wordt vaak met de hand uitgevoerd, met behulp van de meest eenvoudige gereedschappen. Kinderen werken tot 12 uur per dag met zware lasten en verdienen tussen 1 en 2 euro per dag.
Het rapport citeert een kind, geïdentificeerd als de 14-jarige Paul, die zei dat hij vaak 24 uur in de tunnels doorbrengt. “Ik kom ‘s ochtends aan en vertrek de volgende ochtend.”
François, een mijnwerker die stenen sorteert met zijn 13-jarige zoon, vertelde de onderzoekers dat ze alles moesten doen om te overleven.
“Het is moeilijk om school te betalen, het is moeilijk om eten te betalen. We werken omdat het moet – omdat er geen werk is. Geef ons werk en we zullen goed voor onze kinderen zorgen,” citeerde Fleur Launspach François.
De handmatige mijnen – tientallen meters onder de grond – hebben vaak slecht ondersteunde tunnels en zijn slecht geventileerd.
Een vrouw beschreef dat ze zakken kobalterts van 50 kg moest dragen. “We hebben allemaal longproblemen en pijn over ons hele lichaam,” staat in de reportage.
“De situatie in Congo is veranderd sinds ik daar was om de documentaire te maken, omdat er nu minder conflicten zijn”, vertelt Poulsen aan Al Jazeera.
“Maar het echte probleem is niet veranderd: de mijnbouwbedrijven laten armoede achter en slechts een kleine, corrupte elite die profiteert van de natuurlijke hulpbronnen.”
Recent Comments